اسپولین به‌عنوان یک مربی تئاتر و بازیگری، یکی از تأثیر‌گذارترین شخصیت‌های تئاتر معاصر آمریکا، برای ایجاد یک تکنیک هدایت بازیگر در کارگردانی و برای کمک به بازیگران در تمرکز بر زمان حاضر و یافتن راهکارهایی به صورت بداهه، به آن صورت که در زندگی واقعی رخ می‌دهد، شناخته می‌شود.
تمرین‌هایی که او در این تکنیک ارائه می‌دهد و خود آن را بازیگوشی تئاتری می‌نامد، به‌عنوان تمرینات مقدماتی برای تهیه یک تئاتر بداهه تدوین شده‌اند. کتاب او بداهه‌سازی برای تئاتر که در آن به شرح فلسفه، شیوه و تمرین‌های تکنیکش می‌پردازد؛ به‌عنوان کتاب مقدس بداهه‌پردازی شناخنه می‌شود. از اسپولین به‌عنوان شخصیت اصلی در جنبش تئاتر بداهه در آمریکا و به‌عنوان مادر تئاتر بداهه یاد می شود. تکنیک او امروزه تمامی جنبه‌های بداهه‌سازی، چه به‌عنوان روشی برای تولید و چه به‌عنوان روشی برای وصول به ویژگی‌های ارائهٔ کاراکتر، سینما، تلویزیون و تئاتر آمریکا را در همه‌ی ابعاد تحت نفوذ قرار داده است.
اسپولین در ۱۹۴۶ کمپانی بازیگران جوان را در هالیوود تأسیس کرد و در آن به آموزش نسخهٔ اولیهٔ تکنیک خود به بازیگران ۶سال به بالا کرد. وی سپس در سال۱۹۵۵به شیکاگو بازگشت و در آن‌جا در باشگاه تئاتر نمایشنامه‌نویسان به کارگردانی مشغول شد و همزمان ورکشاپ‌هایی برای تأسیس کُمپاس تئاتر، اولین گروه حرفه‌ای بازیگری بداهه در آمریکا برگزار کرد.
این گروه تاریخ تئاتر آمریکا را شکل دادند. آن‌ها کارشان را در اتاق پشتی یک بار در نزدیکی دانشگاه شیکاگو آغاز کردند و نتیجه‌اش تولد یک فرم جدید بود؛ تئاتر بداهه. آن‌ها یک شیوهٔ کمدی جدید خلق کردند که امروزه در تمامی ابعاد هنر دراماتیک آمریکا قرار دارد. از برنامه‌‌های تلویزیونی مانند پخش زنده‌ی یکشنبه شب تا تئاتر‌های حرفه‌ای برادوی می‌ٰتوان تأثیرش را دید. وی به جز بداهه‌سازی برای تئاتر چندین کتاب دیگر نیز منتشر کرده است: بازی‌های تئاتر برای بازیگران تئاتر، بازی‌های تئاتر برای کلاس: راهنمای مربیان، بازی‌های تئاتر برای کلاس: راهنمای کارگردان‌ها و ….
